„[...] od szeregu lat dziesiątków stała się geografia nauką państwową, stała się symbolem państwowości. Naród polski czuł instynktownie ów związek między państwem i geografią, czuł tęsknotę do zakazanego, a słodkiego owocu wolności... przez geografię”. (Eugeniusz Romer, Przedsłowie „Ziemia” 1934) Książka prezentuje rozwój nauk geograficznych w Polsce, od najwcześniejszych zapisków, świadczących o zainteresowaniu otaczającym światem i podróżami, po czasy współczesne. Autorzy opisują zainteresowania badawcze polskich geografów oraz ich dokonania naukowe i organizacyjne, omawiają ich wkład w kształtowanie wiedzy o Polsce i świecie, a także główne kierunki badań geograficznych i dorobek szkół związanych z postaciami wybitnych uczonych. Przedstawiają też rozwój ośrodków prowadzących badania geograficzne w Polsce oraz aktywny udział polskich geografów w międzynarodowych organizacjach naukowych. Jest to praca zbiorowa przygotowana pod redakcją Antoniego Jackowskiego, Stanisława Liszewskiego i Andrzeja Richlinga, w opracowaniu której udział wzięło 30 autorów ze wszystkich ośrodków akademickich w Polsce. „... w Zakopanem nad bramą starego cmentarza wyryto napis: „Narody, które tracą pamięć, giną. Zakopane pamięta” Trawestując tę myśl pragniemy, aby geografowie polscy mogli szczycić się dewizą: „Nauki, które tracą pamięć, zanikają. Geografia pamięta”. W znacznej mierze idea ta przyświecała inicjatorom niniejszego opracowania. ...” (ze Wstępu)