Pierwsza część powszechnej historii fotografii, obejmująca okres między rokiem 1839 a 1939. Zawiera historyczny opis ewolucji fotografii jako elementu kultury wizualnej, w tym wzajemne relacje fotografii i sztuk pięknych. Próba rekonstrukcji przemian formy i treści jest tu wzbogacona o prezentacje ewolucji refleksji teoretycznych oraz przez odwołania do mało znanych na polskim gruncie tekstów źródłowych. Tekst ilustrowany jest kilkuset reprodukcjami. "Publikacja, w swój ograniczony sposób, stara się wypełnić sporą lukę w naszej literaturze, wynikającą z braku opracowania powszechnej historii fotografii przez autorów polskich, uwzględniających we właściwych proporcjach zjawiska historyczne występujące w Europie Środkowo-Wschodniej, szczególnie zaś w naszym kraju. Książka dzieli się na dwie części. Pierwsza stanowi opis zjawisk i przemian występujących w wieku XIX. Druga dotyczy pierwszych czterech dziesięcioleci wieku XX". ze wstępu