Książka stanowi pierwszą próbę monografii Henryka Weyssenhoffa, który należał do bardziej znanych malarzy polskich z przełomu XIX i XX wieku. Uzyskał staranne wykształcenie w Petersburgu, Monachium i Paryżu. Był malarzem naturalistą z tradycji i przekonania, lecz naturalizm jego jest pełen poezji, symboliki i uczucia. Zajmował sie również grafiką, ilustratorstwem i rzeźbą. Dominujące miejsce w spuściźnie artystycznej malarza stanowi krajobraz kresowy. Współczesna mu krytyka artystyczna wysoko ceniła jego dokonania, podkreślając mistrzostwo w odczuwaniu przyrody oraz liryzm i nastrojowość obrazów.