Adam Czerniawski – polski poeta, prozaik, krytyk, tłumacz, rzecznik kultury polskiej na świecie. Urodził się 20 grudnia 1934 r. w Warszawie. W czasie okupacji, w 1941 r. wyjechał z rodzicami do Stambułu, a potem do Palestyny. Uczył się w Tel Awiwie, Bejrucie i polskiej Junackiej Szkole Kadetów w obozie Barbara w Palestynie. W 1947 r. trafił do Londynu, gdzie ukończył studia humanistyczne na uniwersytetach w Londynie, Sussex i Oxfordzie (anglistyka i filozofia). Współpracował z wieloma emigracyjnymi wydawnictwami i czasopismami literackimi (m.in. „Wiadomości”, „Kultura”, „Oficyna Poetów”), był także założycielem (w 1959 r.) i redaktorem naczelnym „Kontynentów”. W latach 1955-1957 pracował w Monachium w Sekcji Polskiej Głosu Ameryki. Należał do redakcji „Merkuriusza Polskiego”. Po 1956 r. publikował też w prasie i wydawnictwach krajowych. Pracował na wielu uczelniach angielskich jako wykładowca filozofii (Thames Polytechnic w Londynie), estetyki i literatury (Medway College of Design w Rochester). Dla brytyjskiego radia opracowywał audycje o kulturze polskiej. W latach 1957-1965 był zatrudniony w przedsiębiorstwie asekuracyjnym. Był też zastępcą kierownika ośrodka studiów translatorskich oraz administratorem szkockiego zamku. Tłumaczy na język angielski zarówno dawną (Jan Kochanowski), jak też najnowszą (Rafał Wojaczek, Bronisław Maj) poezję polską („[...] na przestrzeni wielu lat udało mi się przełożyć przeszło trzysta wierszy, a może, żeby oddać sprawiedliwość naszej poezji, trzeba by było przełożyć ich siedemset [...]”); również prozę (Jerzy Szaniawski), dramat (Zbigniew Herbert i Tadeusz Różewicz) i filozofię (Roman Ingarden, Władysław Tatarkiewicz i Leszek Kołakowski). Prowadził gościnnie warsztaty poetyckie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień: Nagroda Poetycka Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie (1967), Fundacji im. Kościelskich (1971), British Arts Council za przekłady poezji Tadeusza Różewicza (1976), ZAiKS-u za przekłady literatury polskiej (1976), Fundacji im. Turzańskich (2000) oraz inne. Opublikował między innymi: wspomnienia Fragmenty niespokojnego dzieciństwa (1995; wersja angielska – Scenes from a Disturbed Childhood, 2002), wybór wierszy Sąd Ostateczny (2011), Narracje ormiańskie (2003), Krótkopis 1986-1995 (1998), eseje po polsku Wyspy szczęśliwe (2007) i po angielsku Firing the Canon (2010). Ogłosił również w angielskim przekładzie tomy poezji Jana Kochanowskiego, Cypriana Norwida, Tadeusza Różewicza, Leopolda Staffa, Leona Zdzisława Stroińskiego, Wisławy Szymborskiej, Moved by the Spirit (dwujęzyczną antologię polskiej poezji religijnej z przedmową Rowana Williamsa, arcybiskupa Canterbury) oraz tom własnej poezji The Invention of Poetry (2005) w przekładzie Iaina Higginsa. Jest członkiem Akademii Walijskiej.