Zbiór dowcipnych i ironicznych, melancholijnych i drapieżnych, gorzkich i zadumanych przysłów, których Żydzi, zamieszkujący wschodnie tereny dawnej Rzeczypospolitej, używali dla opisania swych rozterek czy spuentowania sytuacji, w jakiej się znaleźli. Przysłowia te wyrosły z ich doświadczenia, przesycone są elementami rzeczywistości, w jakiej żyli, fragmentami modlitw, odniesieniami do świąt. Malują niepowtarzalny i bogaty w szczegóły obraz ich codzienności, poglądów, strategii życiowych. Są konserwatywne, jak wszystkie przysłowia, i uczą mądrości uniwersalnej, która jednak, w ostateczności, sprowadza się do współistnienia różnych, a nawet sprzecznych opinii. Swym nieporównanym zmysłem humoru i autoironii przysłowia te bronią się przed popadnięciem w rozpacz, z jaką często graniczyło trudne życie ich użytkowników. Prezentowane w książce przysłowia opatrzone zostały komentarzami, objaśniającymi realia owych zdań oraz informującymi, w jakich sytuacjach były używane. W licznych przypadkach dodano wersje jidysz, dzięki którym czytelnik może naprawdę usłyszeć, jak brzmiały owe „głosy z Aszkenaz”. Książka jest również przypomnieniem postaci Ignaza Bernsteina, filantropa i wielkiego miłośnika przysłów ludu żydowskiego, z którego zbioru zostały one zaczerpnięte.