• Giovanni Paisiello (1740-1816) w swoim czasie był bardzo popularnym i wziętym kompozytorem operowym. Mozart cenił go i używał jego modelu opery buffa w swoich własnych dziełach (szczególnie Le Nozze di Figaro). • Chociaż utwory Paisiello zostały w większości zapomniane, jego koncerty fortepianowe wciąż cieszą się popularnością: są to rozkoszne, czarujące i genialne utwory, świetny przykład stylu neapolitańskiego, bardzo modnego w osiemnastowiecznej Europie • Świetne wykonania włoskich muzyków, w pełni oddające blask i dowcip muzyki. Kompozytor ponad 90 oper, bardzo popularny i wpływowy w swoich czasach, Giovanni Paisiello nawet i dziś znaczy więcej niż przypis w historii muzyki. Podziwiana przez Mozarta jego opera „Cyrulik sewilski” z 1782 zainspirowała Mozarta do skomponowania „Wesela Figara”, a „Cyrulik” Paisiello został zastąpiony w repertuarze operowym dopiero wiele lat później przez operę Rossiniego. Liczba utworów instrumentalnych i orkiestralnych Paisiello jest niewielka w porównaniu z liczbą utworów scenicznych. W krótkiej autobiografii przyznaje on się do autorstwa 12 symfonii, 12 kwartetów smyczkowych, zbioru sonat i 8 koncertów klawiszowych. Paisiello spędził lata 1776-84 w Rosji, gdzie uczył wiele arystokratek na dworze Carycy Katarzyny. Niektóre z koncertów skomponowane zostały dla jego uczennic, inne dla Księżniczki Parmy. Muzyka jest płynna, elegancka i wyrafinowana. Nawet jeśli koncertom Paisiello brakuje głębi koncertów Mozarta, są one świetnie skomponowanymi utworami, z momentami pełnymi czaru i piękna, zwłaszcza w wolnych partiach. • „Co więcej, jak pokazuje liryczny pasaż w wykonaniu Spada w wolnych partiach Koncertów D-dur, B-dur i A-dur, Paisiello osiągnął nutę prawdziwego patosu. Jednak najbardziej imponujący jest Koncert C-dur (Op. 8), gdzie odważne otwierające Allegro, idylliczne Andantino i wdzięczny finał intrygująco przyćmiewają koncerty fortepianowe Mozarta”. Gramophone January 1997