Teoria strun – opracowana w celu pogodzenia ze sobą dwóch największych teorii fizyki: ogólnej teorii względności i mechaniki kwantowej – utrzymuje, że cząstki i siły występujące w przyrodzie są wynikiem drgań niewielkich „strun” oraz że nasz Wszechświat ma dziesięć wymiarów, z których doświadczamy jedynie czterech, ponieważ pozostałe sześć jest zwiniętych w skomplikowane, poskręcane kształty –rozmaitości Calabiego-Yau. Przestrzenie te są tak małe, że prawdopodobnie nigdy ich bezpośrednio nie ujrzymy, niemniej geometria tego tajemniczego królestwa może być kluczem do zrozumienia najważniejszych zjawisk fizycznych. Zanim jednak uczeni mogli zająć się fizyką rozmaitości Calabiego-Yau, należało opracować ich opis matematyczny. Shing-Tung Yau udowodnił matematyczne istnienie tych fascynujących kształtów. Między innymi dzięki tej pracy uhonorowano go Medalem Fieldsa, który jest najwyższym odznaczeniem w świecie matematyki. Nikt wówczas nie zdawał sobie sprawy z tego, że Yau przygotował właśnie grunt pod rewolucję naukową, która miała wkrótce nastąpić. „Geometria teorii strun" to opowieść o spotkaniu fizyki z matematyką i o nowym obrazie Wszechświata, jaki powstał w wyniku tego spotkania. To fascynująca, ambitna książka, opisująca historię, której jeszcze nikt nie opowiedział.