Fizyka i Filozofia Nie można porównywać niestety filozofii i religii; filozofia jest wolna od dogmatyzmu i ceni sobie prawdę, dobro i piękno. Analogicznie religia implantuje nam pojęcia wiary, nadziei i miłości. I jedynie to jest dobre, bowiem nie krępuje myślenia, przeżywania i jakości komunikowania z innymi ludźmi. Z kolei polityka oferuje nam rozmaite opcje ustrojów społecznych i jakości życia. Toczy grę ze społeczeństwem o władzę i profity. To gra interesów i pozorów. Tutaj implantacja nie ma ani charakteru wiedzy (jak w filozofii) ani charakteru wiary (jak w religii). Stanowi bezwzględną walkę o władzę, okraszoną czczymi obietnicami pod adresem wyborców, zwłaszcza przed wyborami. Polega ta gra na kłamstwie. Ten przegrywa, kto się z polityków da złapać na kłamstwie. Wypada z gry. Reguły tej gry mieszczą się w szeroko pojętej, kłamliwej mitologii sukcesu. We wszechobecnej hipokryzji. Jest to swoista „krzyżówka” wiedzy (socjotechnika) i wiary (psycho-socjologia mitu sukcesu). A „motor” tego całego systemu, czyli - biznes? Popyt i podaż, kartel i dywidenda. Reklama i marketing. Giełda i lichwa. Rachunkowość ekonomiczna. To wszystko wydaje nam się istnieć obiektywnie i być kwestią wiedzy. Historia fizyki teoretycznej Należy zaraz na wstępie podkreślić fakt, że problematyka odkryć naukowych zawsze stanowiła jakąś tajemnicę. Zawierała elementy pewnego irracjonalizmu. Dość często odwoływano się do takich elementów naszej psychiki jak intuicja, wyobraźnia domysł, a nawet „jasnowidzenie” i szczęśliwy traf. Mówiono wtedy o kreatywności przywoływano, dla objaśnienia tego fenomenu czynniki religijne i mistyczne, które mianowicie powodują, że dane odkrycie po prostu „wyjdzie z podświadomości” badacza i ujrzy światło dzienne na łamach prestiżowych naukowych czasopism.