Na początku było tak: po wojnie 1939 – 1945 trzej chrześcijańscy demokraci, Francuz, Robert Schuman, Niemiec, Konrad Adenauer i Włoch, Alcide de Gasperi postanawiają budować instytucjonalne bariery, które uchroniłyby zachodni świat i jego duchową kulturę zarówno przed katastrofą wybuchającej do dwadzieścia lat masakry jak przed sowieckim, bolszewickim totalitaryzmem. Co doprowadzi w 1957 roku do aktu fundatorskiego Unii, Traktatu Rzymskiego. Przewodniczący Komisji Europejskiej (1985-1996), Jacques Delors, u podstaw tej Wspólnoty widział trzy czynniki: współzawodnictwo (competition), kooperację, solidarność. Dyskutowano też kwestie mondializacji/globalizacji, a więc stosunek do reszty świata: odciąć się czy współpracować. Co z tego zostało dziś?