Zebrane w tomie eseje z lat 1985-1999 są świadectwem niepowtarzalnej umiejętności MacIntyre'a łączenia rozważań stricte pojęciowych z konkretnymi zagadnieniami natury moralnej i społecznej. Filozoficzna etyka, polityka i szeroko pojęta kultura tworzą wspólne uniwersum problemów, dylematów i zagrożeń. Polemika z niektórymi interpretacjami Arystotelesa wprost prowadzi do kluczowego pojęcia złego człowieka. Z kolei doktryna Tomasza z Akwinu analizowana jest na tle polityczno-obyczajowego sporu pomiędzy Fryderykiem II a Ludwikiem IX, średniowiecznymi wcieleniami Spartanina i Ateńczyka – stawką rozgrywki okazuje się cnota umiarkowania. W następnej części MacIntyre stara się odpowiedzieć na dwa pytania: Jaki sens etyczny, zwłaszcza dziś, mogą mieć prawdomówność i kłamstwo? I czego w tej kwestii możemy się nauczyć od Milla i Kanta? W istocie jednak najważniejsza jest kwestia aktualnej kondycji moralnej. Nie jest wcale pewne, czy moralność zachowała współcześnie jakąkolwiek sprawczą moc. W dużej mierze zależy to od sytuacji, w jakiej znajduje się obecnie autonomiczny ludzki podmiot. Wpływ na to mają zarówno idee zrodzone w oświeceniu, jak i konkretne urządzenia społeczne.