Reportaże o ludziach "starszej epoki", pełnych urazów, kompleksów, niespełnionych marzeń i nadziei, czasem śmiesznych przez łzy, często mających trudności w psychicznych kontaktach międzyludzkich, w nawiązaniu bliskości intelektualnej i uczuciowej nawet z najbliższymi sobie formalnie ludźmi, lecz mimo to wzbudzających sympatię czytelnika. Autor, z pozycji byłego żołnierza gen. Kleeberga, kilka reportaży poświęca swojej niewoli niemieckiej, teraz widzianej "po reportersku".