Książka rzuca wyzwanie dominującym interpretacjom Holocaustu. Paradygmaty teoretyczne, które je ukształtowały, przedstawiały nazistowskie ludobójstwo jako integralną część buntu przeciw nowoczesności, konsekwencję niemieckiej Sonderweg, tak różnej od historycznego kursu Zachodu, albo jako wynik stuleci antysemityzmu. Niniejsza książka kwestionuje te paradygmaty i stawia tezę, że Holocaust może być związany z konstrukcją nowoczesnego świata, jego techniką i kulturą, a także, że Zagłada mogła otworzyć drzwi do ludobujczego uniwersum, w który masowa śmierć stanie się powracającą cechą życia społeczno - politycznego.