„Ekotopie” rejestrują moment narodzin technokulturowego paradygmatu nowoczesności, który okazał się fundamentalną zmianą w myśleniu o obopólnych relacjach człowieka wobec otoczenia i jednocześnie głównym filarem pojęciowo-teoretycznym najnowszej humanistyki. Autorka analizuje konsekwencje fenomenów kulturowych, naukowych i technologicznych, takich jak loty kosmiczne, sieci wymiany danych, demokratyzowanie się mediów, ale też projektowanie antropo- i naturotechnik czy nuklearne zagrożenia z okresu zimnej wojny. W książce przeplatają się bardzo różne zjawiska, jak choćby artystyczne dokonania Roberta Smithsona, grupy Ant Farm czy Myrona Kruegera; rewolucyjne rozwiązania technologiczne Buckminstera Fullera oraz Ivana Sutherlanda (twórcy VR); a także takie pionierskie badania, jak słynny eksperyment „Biosfera 2”. Równocześnie Ekotopie budują sieci zależności pomiędzy koncepcjami artystycznymi, filozoficznymi i naukowymi; m.in. cybernetyką drugiego rzędu, fizyką kwantową, biologią, ekologią, software studies czy sferologią Petera Sloterdijka.