Arteterapia to dziedzina wiedzy rozwijająca się na pograniczu pedagogiki, psychologii i sztuki. Jej istotą jest lecznicze oddziaływanie na system psychiczny oraz na określone formy zachowania poprzez zastosowanie środków artystycznych. Autor rozważa teoretyczne, metodyczne, praktyczne i aksjologiczne aspekty arteterapii oraz jej zastosowanie w świetle swojej teorii doznań transakcyjnych. W tym ujęciu edukacja i terapia przez sztukę prowadzą do zmian w samoświadomości osoby zaburzonej, skłaniając ją do odkrywania nowych wartości artystyczno-estetycznych, poznawczo-intelektualnych, filozoficznych, etycznych i duchowych. W swoich rozważaniach autor nawiązuje do teorii dezintegracji pozytywnej Kazimierza Dąbrowskiego oraz teorii samoświadomości Zbigniewa Zaborowskiego.