Jestem uczniem Alaina Touraine’a i zostałem ukształtowany zgodnie z idea głoszącą, że sercem życia społecznego, tym co jest w nim decydujące i centralne, są ruchy społeczne. A więc tym, co dobre, jest ruch społeczny. Tymczasem zdałem sobie sprawę, że znaczna część moich prac, choć nie wszystkie oczywiście, odnosi się do przeciwieństwa dobra. Jestem socjologiem zła lub nieszczęścia, rasizmu, antysemityzmu, przemocy, terroryzmu. Gdybym miał więc zdefiniować najsilniejsze aspekty mojej pracy, to byłaby to refleksja nad złem jako przeciwieństwem dobra, gdyż jestem oczywiście po stronie dobra. fragment wywiadu z Michelem Wieviorką, s. XV