Myśl, że wśród morderców są osoby niewywodzące się ze środowisk kryminogennych, które dokonały zabójstwa w sytuacji bezsilności, w akcie desperacji czy z rozpaczy, znalazła się u podstaw zamierzeń badawczych autora. Pojawiły się bardzo ważne pytania: dlaczego ci ludzie zabili? Co kierowało ich zachowaniem w sytuacji krytycznej? Próbując znaleźć odpowiedź na te bardzo ogólne pytania, autor przeanalizował przypadki zabójstw popełnionych właśnie przez osoby, które po raz pierwszy dokonały przestępstwa przeciwko życiu człowieka.