Kolejny publikowany w serii Dominikańskiego Instytutu Historycznego zbiór studiów poświęcony jest obecności Zakonu Kaznodziejskiego na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Na terenach należących do Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego dominikanie posiadali trzy zakonne prowincje – polską, ruską i litewską oraz kongregację św. Ludwika Bertranda skupiającą klasztory ściślejszej obserwancji. Cały XVII wiek przyniósł wiele nowych fundacji i ogromny wzrost liczby klasztorów, szczególnie na ziemiach litewskich i ruskich Rzeczypospolitej, gdzie większość klasztornych fundacji była dziełem kresowych magnatów i szlachty. Niniejszy zbiór studiów obejmuje szeroki zakres zagadnień związanych z nowożytną historią zakonu, koncentruje się wokół kultury, sztuki, kwestii ekonomicznych oraz relacji klasztorów dominikańskich ze staropolskim społeczeństwem.