Opiniowana książka Czas na dialog! jest zbiorem tematycznie powiązanych ze sobą artykułów i głosów w dyskusji, komponujących się w jedną, zwartą całość. Stanowi przykład wspólnej pracy wielu zaangażowanych w to ludzi, a jednocześnie tego, jak wiele można osiągnąć, wytyczając sobie wspólny cel, chociaż tak różne bywają jednostkowe zainteresowania i obszary poszukiwań Autorów, którymi są: rodzice, nauczyciele, przedstawiciele nauki polskiej, psychologowie egzaminatorzy i doradcy melodyczni, rehabilitanci i terapeuci. Pomimo ogromu problemów podejmowanych przez Autorów tekstów zamieszczonych w opiniowanym dziele, przez cały czas lektury przewija się niezmiennie motyw zasadniczy: dialog i chęć wymiany myśli, poszukiwanie nowych obszarów porozumiewania się i nowych rozwiązań o charakterze programistycznym. Myślę, że opiniowane dzieło walnie przyczyni się do wzbogacenia teorii i praktyki w zakresie pedagogiki specjalnej, wskazując drogę tym, którzy na co dzień borykają się z wieloma trudnościami i przeciwnościami losu. Do lektury dzieła zachęcam wszystkich, którym nieobojętny jest los dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Z tej wartościowej książki mogą korzystać zarówno profesjonaliści, jak i nieprofesjonaliści, rodzice dzieci niepełnosprawnych, z którymi specjalistom tak czasem trudno podjąć dialog, nauczyciele, psychologowie, rehabilitanci, terapeuci, studenci kierunków pedagogicznych i humanistycznych, a nawet przypadkowi czytelnicy, zainteresowani problemami osób niepełnosprawnych, ich życia i życia ich najbliższych. Książkę tę powinni przeczytać przede wszystkim ci, od których pośrednio lub pośrednio zależy poprawa kondycji polskiej oświaty i służby zdrowia, w tym także kondycja edukacji specjalnej, którzy są w stanie odmienić los dziecka niepełnosprawnego i jego rodziców, a którzy (z różnych powodów) nie mieli okazji wziąć udziału w rozpoczętym już, oby tylko w pełni efektywnym dialogu. Z recenzji dr Elżbiety Marii Minczakiewicz