Monografia jest pierwszym w Polsce kompleksowym opracowaniem autorskoprawnej problematyki cytatu. Autor omawia aksjologiczne i teoretycznoprawne podstawy uprawnienia do cytowania na tle konstrukcji dozwolonego użytku publicznego, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości objaśniania go zarówno w kategoriach prawa podmiotowego, jak i w sposób alternatywny. Regulacje prawa międzynarodowego, unijnego oraz obowiązujące w innych państwach stają się podstawą rozważań na temat istotnych kwestii o znaczeniu praktycznym, jak: cechy utworu inkorporującego zapożyczenie, wymóg rozpowszechnienia dzieła podlegającego przytoczeniu, funkcje, rozmiary i rozpoznawalność oraz relatywna dosłowność cytatu. Autor podejmuje próbę wyjaśnienia wątpliwości dotyczących m.in. interpretacji przesłanki praw gatunku twórczości, sposobu określenia dopuszczalnej wielkości zapożyczenia czy spełnienia postulatu rozpoznawalności cytatu w niektórych rodzajach dzieł. W pracy dokonano także oceny różnorodnych zjawisk społecznych takich jak: sampling, collage czy przytaczanie fragmentów utworów słowno-muzycznych w reklamach radiowych i telewizyjnych - wraz z próbą zakwalifikowania ich jako cytatów. Książka zawiera przykłady z orzecznictwa, w tym również zagranicznego; zostały w niej także zaprezentowane stanowiska i poglądy wyrażane w literaturze prawniczej. Publikacja zawiera wskazówki dotyczące tego, jak posługiwać się cytatem w sposób zgodny z obowiązującymi przepisami prawa. Korzystać z niej mogą osoby naukowo lub zawodowo zajmujące się prawem autorskim, jak również twórcy utworów naukowych, literackich, filmowych czy muzycznych.