Niniejsza praca ma charakter słownikowy. Słownik poprzedzony jest wprowadzeniem teoretycznym do tematu. Praca ogranicza się do rozpatrywania onomatopei w sensie ścisłym tj. wyrazów klasyfikowanych jako dźwiękonaśladowcze (w odróżnieniu od klasyfikowanych jako onomatopeje wyrażeń, oznaczających inne wrażenia zmysłowe). Słownik podzielono na działy. W części pierwszej ujęte zostały onomatopeje w Księdze Pieśni, rozpatrywane jako przykłady onomatopei chińskiego języka klasycznego. Druga część to słownik tematyzowany, podzielony z uwagi na klasy znaczeń onomatopei. Wyróżnione zostały następujące grupy tematyczne: dźwięki związane ze zwierzętami, dźwięki żywiołów, dźwięki wydawane przez ludzi oraz inne odgłosy.