Pierwsza w języku polskim i jedna z nielicznych w literaturze światowej biografii cesarza rzymskiego Makryna, panującego w latach 217-218. Książka ukazuje główne kierunki polityki cesarza na tle wydarzeń epoki, którą charakteryzował narastający kryzys polityczny państwa rzymskiego. Autor poddaje gruntownej krytyce utrwalone w historiografii oceny Makryna i próbuje jego postać przedstawić w sposób bardziej obiektywny. Książka powstała z wykorzystaniem dostępnych źródeł literackich, epigraficznych, ikonograficznych i numizmatycznych.