Brak świadomości albo swobody przy sporządzaniu testamentu stanowi pierwsze w polskiej literaturze całościowe i pogłębione opracowanie problematyki niesprawności umysłowej człowieka i jej wpływu na sporządzenie testamentu. Zarzut, że spadkodawca sporządził testament w stanie wyłączającym świadome albo swobodne podjęcie decyzji i wyrażenie woli, należy do najczęściej podnoszonych w sporach o spadek. Autor wskazuje, że o braku świadomości można mówić wtedy, gdy spadkodawca nie był w stanie zrozumieć natury tej czynności, objąć pamięcią i rozumieniem tego, czym rozporządza, kto należy do jego żyjących potomków i innych osób bliskich, albo cierpi na urojenia lub omamy mające wpływ na jego rozrządzenia testamentowe. Z kolei brak swobody jest skutkiem zewnętrznego wpływu, który tak osłabił wolę spadkodawcy, że została ona zastąpiona cudzą wolą. Może mieć to miejsce wtedy, gdy testator był podatny na cudzy wpływ i istniała sposobność doprowadzenia go do rozrządzenia, które przynosi nieuzasadnioną korzyść beneficjentowi, a powoduje pokrzywdzenie jego naturalnych spadkobierców. Wymienione elementy są w książce przedmiotem szczegółowych rozważań. Książka jest przeznaczona dla wszystkich osób zajmujących się prawem spadkowym w teorii i w praktyce, w tym dla sporządzających testamenty notariuszy i rozstrzygających spory o spadek sędziów oraz adwokatów i radców prawnych, którzy w nich uczestniczą. Będzie również przydatna dla biegłych sądowych opiniujących stan testatora w chwili sporządzania testamentu.