Bieszczady są najbardziej na wschód wysuniętą częścią polskich Karpat. Należą – jako jedyne pasmo górskie w obecnych granicach Polski – do Karpat Wschodnich, które oddziela od Karpat Zachodnich Przełęcz Łupkowska oraz dolina Osławy i Sanu. Różnie wytyczane są granice tego pasma – według kryteriów geograficznych Bieszczady ciągną się od Przełęczy Łupkowskiej na zachodzie po Przełęcz Wyszkowską na wschodzie (obecnie na terenie Ukrainy). Do Polski należy najbardziej zachodnia część tego pasma – Bieszczady Zachodnie kończące się na Przełęczy Użockiej, na pograniczu Polski i Ukrainy. Północna granica tych gór biegnie północnymi podnóżami pasma Chryszczatej i Wołosania, Durnej, Korbani, w końcu północnymi stokami Otrytu i górnym odcinkiem doliny Sanu. Natomiast na północ od nich rozciągają się góry Sanocko-Turczańskie (od dwóch miast: Sanoka i Turki na Ukrainie) obejmujące liczne równolegle do siebie ciągnące się grzbiety, dużo niższe niż Bieszczady. Od tego podziału znacznie odbiegają granice "turystyczne" tych gór – dla turystyki najważniejsze są linie komunikacyjne, dlatego granice Bieszczadów traktowane są z dużym uproszczeniem; na zachodzie jest to linia kolejowa biegnąca od Przełęczy Łupkowskiej na północ, doliną Osławicy, a potem Osławy aż po Zagórz, natomiast północną granicę wyznacza linia kolejowa z Zagórza przez Lesko i Ustrzyki Dolne, aż po Krościenko przy granicy ukraińskiej. Taki też obszar Bieszczadów opisujemy w naszym przewodniku. Jest on bardzo zróżnicowany pod względem wysokościowym i morfologicznym i dzieli się na dwie zasadnicze części: na południu dużo wyższa i bardziej zwarta – to właściwe Bieszczady (nazywane też czasami Bieszczadami Wysokimi), a na północy szeroko rozumiane Przedgórze Bieszczadzkie, którego centralną część tworzy otoczenie Jeziora Solińskiego.