Mity opisujące powstanie świata, poza opowieścią biblijną, zawsze zakładają działanie bóstwa lub bóstw, które porządkują istniejący uprzednio chaos, przekształcając pewne jego obszary w uporządkowany świat, który Grecy nazwą kosmosem. Ten kosmos stale będzie narażony na niebezpieczeństwo odwetu ze strony chaosu, który dąży do odzyskania swojej pozycji, a powstrzymywany jest przez siły, które zadziałały na początku, aby mógł zaistnieć kosmos. Konsekwencją zatem mitu o stworzeniu jest mityczne przeświadczenie, że trwa nieustanny pojedynek kosmiczny, przy którym boski wojownik odnosi zwycięstwo nad chaosem, ale zwycięstwo nietrwałe, gdyż kosmosowi nadal zagraża unicestwienie. W Biblii Bóg jest absolutnym Panem wszystkiego, dla niego nie ma zagrożenia, a jeżeli mamy pewne reminiscencje mitów o walce kosmicznej, to ukazują one Boga zawsze zwycięskiego. Potop opisywany w mitach i w Biblii jest wtargnięciem chaosu w świat. W jego opisie również istnieją różnice pomiędzy mitami a opowieścią biblijną.