Stan prawny: 1 stycznia 2010 r. Niniejszy komentarz poświęcony jest zagadnieniu bezskuteczności czynności upadłego jako jednego ze skutków ogłoszenia upadłości. Problematyka bezskuteczności czynności upadłego nie jest nową konstrukcją w polskim porządku prawnym, znana była Prawu upadłościowemu z 1934 r., niemniej uległa ona pewnym modyfikacjom, względem poprzednio obowiązującego stanu prawnego, w ustawie z 28.2.2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze. Ostatnia korekta legislacyjna dotycząca niektórych z przepisów o bezskuteczności czynności upadłego została wprowadzona tzw. dużą nowelą Prawa upadłościowego i naprawczego z 6.3.2009 r., z mocą obowiązującą od 2.5.2009 r. Zagadnienie bezskuteczności czynności upadłego jest żywe zarówno w piśmiennictwie, jak i w orzecznictwie sądowym. Komentarz powinien być zatem użyteczny zarówno dla teoretyków, jak i praktyków prawa upadłościowego: sędziów, radców prawnych, syndyków, zarządców, nadzorców sądowych, a także upadłych i wierzycieli. Komentarz uwzględnia najnowszy stan prawny.