Problem podejścia władzy do przestępczości gospodarczej jest istotny i ważny w każdym systemie politycznym i gospodarczym. Jego badanie wiele mówi zarówno o samym zjawisku przestępczości – jej formach i przejawach, ale może jeszcze więcej o samej władzy, wyznawanej przez nią ideologii, poziomie intelektualnym jej przedstawicieli czy wreszcie zwykłej organizacyjnej sprawności. Powyższe determinanty miały szczególne znaczenie w latach 1956–1970, gdy testem na wiarygodność i sprawność ekipy gomułkowskiej stało się zapanowanie nad coraz większą liczbą kradzieży mienia społecznego, a zwłaszcza tzw. wielkimi aferami.