Publikacja podejmuje temat władzy autorytarnej w Polsce po upadku totalitaryzmu z czasów PRL. Autor opisuje genezę autorytaryzmu, typy demokracji we współczesnym świecie, związki miedzy władzą a autorytaryzmem i jego społeczne przejawy, wprowadza pojęcie „demokracji autorytarnej”, pokazuje zjawiska świadczące o pozytywnym i negatywnym rozumienia autorytaryzmu i demokracji. Po roku 1989 w Polsce pojęcia te są często traktowane instrumentalne, co przejawia się m.in. w nadużywaniu wolności i posądzaniu o autorytaryzm. Według autora, mechanizmy władzy to ważny element całego systemu społecznego, a autorytaryzm można rozumieć nie tylko jak wyraz stosunku władzy do obywatela, ale także obywatela do władzy. Książka napisana żywym językiem stanowi wkład w dyskusję publiczną o przemianach ustrojowych w Polsce, w której uczestniczą media, politycy i obywatele. Adresowana do badaczy i komentatorów problemów autorytaryzmu i demokracji, jak też studentów politologii, socjologii, filozofii, etyki, psychologii innych kierunków humanistycznych.