Wzruszająca opowieść o życiu i poglądach Jana Pawła II, opowiedziana Jego własnymi słowami – w znakomitej interpretacji Krzysztofa Gosztyły 18 maja 1920 roku, o dziewiątej rano, nie było mnie jeszcze na świecie. Jak mi później powiedziano, urodziłem się po południu między piątą a szóstą. Mniej więcej w tym samym czasie, po południu między piątą a szóstą, tyle że pięćdziesiąt osiem lat później, zostałem wybrany na papieża. Kiedy byłem w gimnazjum... Adam S. Sapieha, metropolita krakowski, wizytował naszą parafię w Wadowicach... Po moim przemówieniu zapytał katechetę, na jaki kierunek studiów wybieram się po maturze... „Idzie na polonistykę”. Na co arcybiskup miał powiedzieć: „Szkoda, że nie na teologię”. Nie zapomnę słów, które w dniu 16 października 1978... wypowiedział do mnie Prymas Tysiąclecia w momencie, gdy zbliżała się decyzja konklawe: „Jeśli wybiorą, proszę nie odmawiać”. Bardzo mi wówczas pomógł. Mogłem odpowiedzieć na pytanie zadane mi po wyborze: „przyjmuję”. Fragmenty Autobiografii Jana Pawła II Czyta: Krzysztof Gosztyła