R.G. Collingwood (1889-1943) angielski filozof i uznany autorytet w studiach archeologicznych nad rzymską Brytanią. Myśliciel oryginalnie łączący niemiecką intelektualną tradycję spod znaku Kanta, Hegla, ale także studiów historycznych jako Geistesgeschichte, z problemami, które wyłoniło odrodzenie filozofii empirycznej na początku XX wieku w Oksfordzie. Rzecznik ważności i filozoficznego znaczenia nauk historycznych oraz twórca nurtu znanego jako „hermeneutyka analityczna”. Intelektualna autobiografia Collingwooda stanowi część jego filozoficznego dzieła, obok takich klasycznych pozycji jak An Essay on Metaphysics (1940) oraz The Idea of History (1946) z okresu „historycznego zwrotu”. Logika humanistyki jest logiką pytania. […] Niemal jedynym, do kogo mogę tu nawiązać, jest R.G. Collingwood. W głębokiej i trafnej krytyce „realistycznej” szkoły oksfordzkiej rozwinął on ideę „logic of question and answer” [...] Z całą przenikliwością rozpoznał on, czego brak naiwnej hermeneutyce, która leży u podstaw zwykłej krytyki filozoficznej. H.-G. Gadamer, Prawda i metoda