Analizowane dzieło operowe, niestety rzadko inscenizowana `Ariadna i Sinobrody`, gra i podejmuje dialog ze zjawiskiem mitu. Z mitem gra także autorka tej książki, analizując wielorakie znaczenie mitu za pomocą interpretacji, co prawda muzykologicznej, jednak czerpiącej podstawy metodologiczne z dyscyplin zewnętrznych-mitografii, psychoanalizy, filozofii chrześcijańskiej i gender studies. Mitografia skupia się na powiązaniu mitu z fenomenem symbolu zakorzenionego w kulturze i jej manifestacjach. Psychoanaliza jest próbą odnalezienia mitycznych archetypów - uniwersalnych wzorców w strukturze nieświadomości człowieka. Filozofia chrześcijańska, wyrastając z mitologii, u swych początków była nieudolną repliką myśli antycznych wraz z całą ich warstwą symboliczną. Wreszcie w studiach gender słowo `mit` uległo przewartościowaniu-tu oznacza ono stereotyp, nabyty kulturalnie wzorzec myślenia, którego istnienie zakorzeniło się w świadomości człowieka i zaburza równowagę płci w społeczeństwie. Celem autorki było ukazanie ogromnego spektrum interdyscyplinarnych możliwości metodologicznych w obrębie jednego dzieła muzycznego oraz ich jednoczesne przedstawienie tak, by rezultat był w dużej mierze wyczerpujący i obiektywny. Żadna z zaproponowanych metod nie jest jedynie prawdziwa bądź fałszywa, wszystkie są równie uzasadnione i użyteczne naukowo.