Książka jest próbą kompleksowej analizy imiennictwa chłopów i szlachty – zamieszkujących w XVIII wieku wiejską parafię Stoczek położoną na historycznym pograniczu Mazowsza i Podlasia. Materiał, który stał się podstawą analizy, wyekscerpowano z ksiąg metrykalnych. Złożyło się na niego ponad 6 tysięcy zapisów jednostek imienniczych noszonych przez osoby zróżnicowane stanowo, wiekowo i płciowo. Celem pracy jest opis najważniejszych tendencji determinujących kształt tych repertuarów oraz próba odpowiedzi na pytanie, jakie znaczenie miało imię w osiemnastowiecznej społeczności wiejskiej. Analizie poddano następujące zagadnienia: repertuary oficjalnych imion mieszkańców parafii, częstość występowania poszczególnych jednostek onimicznych, stabilizację i dynamikę poszczególnych repertuarów imienniczych, wieloimienność, motywacje nadawania imion oraz ich typowość na tle innych repertuarów imienniczych osiemnastowiecznej Polski.